SOWA OPAC : Katalog Powiatowej Biblioteki Publicznej w Lędzinach - Wspomnienia wojenne : 22 IX 1939

Książka

W koszyku

oceń

Wspomnienia wojenne : 22 IX 1939 - 5 IV 1945 / Karolina Lanckorońska ; przedmowa Jan Lubomirski-Lanckoroński. - Kraków : Wydawnictwo Znak, 2022. - 397, [1] strona, [16] stron tablic : fotografie ; 21 cm.

Autor

Lanckorońska Karolina (1898-2002). Autor Lubomirski-Lanckoroński Jan. Przedmowa

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Lanckorońska, Karolina (1898-2002) Lanckorońscy (rodzina) Ravensbrück (niemiecki obóz koncentracyjny) II wojna światowa (1939-1945) Polska Kraków (woj. małopolskie) Lwów (Ukraina) Niemcy

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia

Dziedzina i ujęcie

Historia

Niezwykłe świadectwo odwagi i patriotyzmu. Doskonały portret kobiety silnej i imponującej swą bezkompromisową postawą wobec zła. Karolina Lanckorońska (1898-2002) o swoich dramatycznych i heroicznych losach z okresu II wojny światowej opowiedziała we "Wspomnieniach wojennych". Zaczynają się one z chwilą zajęcia Lwowa przez wojska radzieckie w 1939 roku, a kończą na zwolnieniu z obozu koncentracyjnego Ravensbrück w kwietniu 1945. Pokazują niezwykłą osobowość autorki, jej temperament, zaradność, lwią odwagę i umiejętność działania w ekstremalnych sytuacjach. Autorka była ostatnią przedstawicielką znakomitego rodu Lanckorońskich z Brzezia. Jako jedyna dziedziczka gromadzonej w XIX i XX wieku kolekcji w 1994 roku przekazała rodakom niezwykły dar - dzieła sztuki, których wartość artystyczna i historyczna nie ma sobie równej w Polsce. "Działalność Cioci Karli i pamięć o niej są dla mnie punktem odniesienia i wzorem do naśladowania. Spuścizna pozostawiona przez nią i zadanie kontynuowania jej to wielki zaszczyt, a zarazem olbrzymia odpowiedzialność". [Jan Lubomirski-Lanckoroński]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(438) L (1 egz.)

Recenzje:

Karolina Lanckorońska – służba i zasługa Wroku ubiegłym Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” wydał (już po raz trzeci) książkę Wspomnienia wojenne Karoliny Lanckorońskiej. We wstępie czytamy: Działalność Cioci Karli i pamięć o niej są dla mnie punktem odniesienia i wzorem do naśladowania. Spuścizna pozostawiona przez nią i zadanie jej kontynuowania to wielki zaszczyt, a zarazem olbrzymia odpowiedzialność. Autorem tych słów jest Jan Lubomirski-Lanckoroński. (...)
Karolina Maria Adelajda Franciszka Ksawera Małgorzata Edina Lanckorońska z Brzezia herbu Zadora urodziła się w roku 1898. Wraz z początkiem okupacji podjęła decyzję porzucenia ukochanej pracy naukowej na rzecz służby Polsce. Była docentem historii sztuki, a jej koneksje w Europie umożliwiłyby jej emigrację. Jako działaczka Związku Walki Zbrojnej organizowała legalną kontrolę opieki więziennej – jej zadaniem było dożywianie więźniów politycznych na terenie Generalnej Guberni. Aresztowana przez gestapo, dwukrotnie skazana na śmierć, znalazła się w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. Przyjąwszy założenie: noblesse oblige, wymagała od siebie więcej niż od innych. Wychodziła z honorem z każdej sytuacji granicznej, nigdy nie tracąc ducha. Szanowny Czytelniku, jeżeli kiedykolwiek próbowałeś wyobrazić sobie cechy prawdziwego patrioty, znajdziesz je w tej książce.
Karolina Lanckorońska pisała Wspomnienia w latach 1945–1946 z zamiarem wydania ich w tłumaczeniu na język angielski. Wydawcy, do których wysłała tekst, odmówili współpracy określając go jako „zbyt antyrosyjski”. Po kilku latach próbę ponowiła w innym wydawnictwie – tym razem uznano go za „zbyt antyniemiecki”. Ostatecznie został wydany po raz pierwszy dopiero w 2000 roku.
Autorka dysponowała umiejętnością krótkiej, celnej analizy i rzeczowego opisu. Dzięki temu książkę czyta się z dużą przyjemnością. Wyjątkowo cenne są opisy okupowanych miast, np. Krakowa.
Wspomnienia są pamiątką spisaną ręką niezwykłej osoby. Nie zapominajmy, że Lanckorońska przekazała w darze Zamkowi Królewskiemu w Warszawie i Zamkowi Królewskiemu na Wawelu około 150 dzieł sztuki pochodzących ze zbiorów rodzinnych; 37 obrazów (wśród nich dwa dzieła Rembrandta) trafi ło do Warszawy, 85 obrazów – na Wawel, a kilkadziesiąt rysunków dawnych mistrzów przypadło Bibliotece Jagiellońskiej, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Muzeum Narodowemu w Warszawie oraz Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Wśród darów przekazanych Zamkowi w Warszawie znalazły się cenne obrazy z dawnej galerii króla Stanisława Augusta.
Lanckorońska była wielokrotnie odznaczana, m.in. Wielkim Krzyżem Orderu Polonia Restituta, w roku 1995 otrzymała srebrny medal Cracoviae Merenti (zmarła 7 lat później w wieku 104 lat), miała powiedzieć: Znam dwa słowa: służba i zasługa. Zasług nie mam, służyć się starałam.
Maria Mazur-Prokopiuk Biblioteka Kraków